Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Sed potestne rerum maior esse dissensio? Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Duo Reges: constructio interrete. Erat enim Polemonis. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.

Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Oratio me istius philosophi non offendit; Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Cur id non ita fit? Cur deinde Metrodori liberos commendas? Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.

Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus. Id est enim, de quo quaerimus. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;

Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.

Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.

Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere?