Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Duo Reges: constructio interrete. Sed quid sentiat, non videtis. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Aliter autem vobis placet. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Zenonis est, inquam, hoc Stoici.

Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Est, ut dicis, inquam. Et nunc quidem quod eam tuetur, ut de vite potissimum loquar, est id extrinsecus; Tenent mordicus. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes.

Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Moriatur, inquit.

Quis est tam dissimile homini.

Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Proclivi currit oratio. Quippe: habes enim a rhetoribus; Bork

Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.

Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.

Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Itaque his sapiens semper vacabit. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Sed quae tandem ista ratio est? Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Age, inquies, ista parva sunt. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere?

Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim.